Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Νέες Αφίξεις!!:))))

Όλα ξεκίνησαν από ένα Α- μπε-μπα μπλομ! ή για να είμαι ειλικρινής από εκεί ήρθαν στην επιφάνεια!! Πείτε μου ποιος δεν θα έλιωνε στη θέα αυτής της ναζιάρας και "πονηρής" πιτσιρίκας που ακούει στο όνομα Εβίτα και είναι κορούλα της Άσπας μας και του Βασίλη!

Κάπως έτσι, νιώσαμε ότι εκτός από τον Πλούτο - Νυχτερίδα Παντοφλάνχας, το πολυαγαπημένο μας κοκεράκι, θα θέλαμε να γεμίσει το σπίτι "α μπε μπα μπλομ" με χαρούμενες φωνούλες!

Και να ' μαστε στο σήμερα, όπου αισίως διανύω την 17η εβδομάδα εγκυμοσύνης και όλα μέχρι στιγμής, έχουν πάει κατ' ευχήν και μιας και είμαι ροζ κοριτσάκι και αισιοδοξο πιστεύω πως ώς το τέλος όλα καλά θα πάνε και θα έρθει στο σπίτι ένα υγιέστατο πλασματάκι...!

Ακόμη δεν γνωρίζω αν είναι αγοράκι ή κοριτσάκι - υγιές να είναι και όλα τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα! :) Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι είμαστε ΠΟΛΥ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ!
(Aν και έχουν περάσει τρισήμιση μήνες, ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει, οπότε σε επόμενες αναρτησούλες θα σας διηγηθώ τα πρώτα συναισθήματα όταν το ανακάλυψα κτλ..)

Φέτος ένεκα της κατάστασης φυσικά δεν θα πάω για σκι (αν και κόντεψα να στείλω το γιατρό μου στην εντατική με το ιδιότυπο χιούμορ μου καθότι στην τελευταία επίσκεψη διαδραματίστηκε ο παρακάτω διάλογος! ( όπου Ε = εγώ και όπου Η.Γ. = Ήρωας Γιατρός)

E: Oπότε γιατρέ μου εφόσον έκλεισα τον τρίτο μήνα και όλα είναι καλά μπορώ να κάνω και λίγη γυμναστικούλα τώρα, πέρα από το περπάτημα!
Η.Γ: Φυσικά, αρκεί να μην κουράζεσαι!
Ε: Tέλεια, άρα μπορώ να πάω για ΣΚΙ!
H.Γ: (Εχει γουρλώσει τα μάτια του)
Ε: Έλαααα, πλάκα κάνω!

Για φέτος λοιπόν δεν έχει χιονισμένες πιστούλες, παρά μόνο χιονισμένο σαλέ, παρέα με βιβλία και περιοδικά (οκ, και τα σύνεργα του βουντού για την παρέα μου που θα κάνει σκι - για -μα - για - μα -για-μαααααα)

Πλησιάζουν και οι γιορτούλες... Στολίσατε?? Εγώ κατάφερα επιτέλους να στολίσω το δεντράκι μας, μιας και παρακαλούσα 2 βδομάδες τον καλό μου να το κατεβάσει, επειδή δεν μπορούσα να το σηκώσω! (είμαι σίγουρη πως δεν το κατεβαζε επειδή ξέρει ότι θα πρέπει να έρθει το Πάσχα για να ξεστολίσω!!!) Έγινε όμορφο και με συντροφεύει τα βράδια που κάθομαι στον καναπέ και ακούω μουσικούλα...!

Σας φιλώ όλους - μου λείψατε!!!:))))))
(πάω να τσακίσω κάτι τέλειες δίπλες - τις πιο νόστιμες που έχω φάει ποτέ, ακούς Μανιταράκιιιιιιιιιι???)

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Ελλάς το μεγαλείο σου - Άρτος και θεάματα!

Σήμερα το πρωι σηκώθηκα και είχα διάθεση να πάω να δω την παρέλαση στην περιοχή που μένω τα τελευταία δύο χρόνια... Δεν έχει τύχει να δω άλλη φορά την παρέλαση εδώ, διότι πάντα με παίρνει ο ύπνος και ξυπνάω μεσημέρι (εμότικον ντροπής - με κόκκινα μάγουλα!)
Κατάφερα να σηκωθώ και να σούρω τον αγουροξυπνημένο φίλο μου μέχρι την πλατεία - ο οποίος χασμουριόταν συνέχεια και έκανε και στάση στα "Αστεροδολλάρια" για τοστάκι..

Και να ' μαστε στην πλατεία, ευτυχώς η παρέλαση δεν είχε τελειώσει ακόμη.. Το ευτυχώς βέβαια το αναθεωρώ γιατί αυτά που είδα με έκαναν και έφριξα..

Με τι έφριξα?? Μα με την αμφίεση των αγοριών και κυρίως των κοριτσιών του Λυκείου.. Τα αγόρια με σκισμένα τζιν, πουκάμισα απέξω από το παντελόνι και γυαλιά ηλίου, λες και πήγαιναν για καφέ - περπάτημα τύπου βαριέμαι που ζω, άντε θα τελειώσει ποτέ αυτή η διαδρομή και χαχανητά ανευ προηγουμένου...

Οι κοπέλες δε, απογοήτευση για να μην πω ντροπή.. Δεν φαντάζεστε τι είδαν τα ματάκια μου.. Δερμάτινες μίνι (πιο μίνι δεν γίνεται ειλικρινά!!!) φούστες, δεκάποντες peep toe γόβες που δεν μπορούσαν καν να περπατήσουν, πουκάμισα μεσάτα που εβγαινε ΟΛΗ η κοιλιά έξω και όλο το στήθος φυσικά, μακιγιάζ πίστας, κόκκινα κραγιόν και δεν συμμαζεύεται... Από συμπεριφορά δε, απαράδεκτες.. Η μία έστελνε φιλάκια στο γκόμενο που την κοιτούσε περήφανος, η άλλη έπαιρνε πόζες με το σήμα της νίκης σε φίλες της που την έβγαζαν φωτογραφίες, μια άλλη περπατούσε ωσάν τη γαζέλα στα catwalk της μόδας, μια άλλη μασούσε τσίχλα και με το χέρι της έκανε σχέδια, τι να πρωτοθυμηθώ και τι να ξεχάσω...

Ειλικρινά θύμωσα πολύ..Εκεί έχει φτάσει η κατάντια? Καλά οι γονείς δεν βλέπουν τα παιδιά τους πως φεύγουν από το σπίτι ντυμένα να πάνε να κάνουν παρέλαση? Οι καθηγητές δεν τα βλέπουν? Πως επιτρέπουν αυτην την ξεφτίλα!???
Και για να μην παρεξηγηθώ δεν μιλώ για το καθημερινό ντύσιμο των παιδιών, μιλώ αυστηρά και μόνο για την εμφάνιση τους στην παρέλαση!! Διότι αν δεν απατώμαι, με δίδαξαν πως η παρέλαση γίνεται προς τιμή όλων αυτών των ανθρώπων που πολέμισαν για την ΔΙΚΗ μας ελευθερία.. Είναι αυτό το θέαμα τιμή?? Δεν ξέρω, εγώ πάντως απογοητεύτηκα...

Σας πήρα μονότερμα ε? Ενεκα η σύγχηση... Φυσικά μετά έκανα τη βόλτα μου στον ήλιο, όπου απόλαυσα στιγμές άπειρου κάλλους μεταξύ των ανθρώπων οι οποίοι μαλλιοτραβιούνταν για μία θέση στην καφετέρια, στην ταβέρνα, στο εστιατόριο διότι ΠΡΕΠΕΙ να πιουν καφέ και ΠΡΕΠΕΙ να φάνε έξω - μέρα που είναι!!

Να θυμηθώ να μην ξαναθυσιάσω τον ύπνο μου - μέρα που είναι!!!!

Σας φιλώ όλους!

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Mη με ξυπνάς απ΄ τις 6!!!

Tις τελευταίες μέρες δεν κοιμάμαι καθόλου καλά. Αυτό οφείλεται στο ότι κάποιες φορές ξενυχτώ στο λαπτοπ για δουλειές ή και χαζολόγημα και στο γεγονός οτι εκτός από κανονικό ξυπνητήρι απεκτησα και ζωντανό..Τον σκύλο μου τον Πλούτο...
Δε ξέρω τι έχει πάθει αλλά αυτές τις μέρες ξυπνά στις 06.30 ΑΚΡΙΒΩΣ και αρχίζει το κλαψούρισμα το οποίο μου διαπερνά τα τύμπανα.. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να σηκωθώ και να τον βγάλω έξω για τις ανάγκες του...

Ο φίλος μου δε - ζαμανφού - όχι απλά δεν παίρνει χαμπάρι αλλά συνεχίζει ακάθεκτος τη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη με το intercity ροχαλητό του...! Αφού τις προάλλες ξέχασα να απενεργοποιήσω το συναγερμό (κοιμόμουν κυριολεκτικά όρθια) και αφού άνοιξα τη μπαλκονόπορτα άρχισε να χτυπά δαιμονισμένα και πάλι χαμπάρι δεν πήρε..! Καμιά μέρα θα κλέψουν όλα μας τα υπάρχοντα, εμένα, τον Πλούτο, το κρεβάτι μας και θα συνεχίσει να κοιμάται...!

Πριν μερικές μέρες μετά το αξημέρωτο ξύπνημα μετά κλαυθμών από το λατρευτό κατά τ'άλλα σκυλούνι μου, είπα να ξανά ξαπλώσω μπας και κοιμηθώ καμιά ωρίτσα ακόμη..
Την ώρα που άρχισε να με παίρνει γλυκά - γλυκά ο ύπνος ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΝ το σταθερό τηλέφωνο.. Σηκώνομαι, απαντώ και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος.. Όπου Ε, εγώ και όπου Ν, η Να σου καεί το DVD τηλεφωνήτρια

Ε: Παρακαλώ
Ν: Καλημέρα είμαι η κυρία τάδε
Ε:....
N: σας τηλεφωνώ από την εταιρία τάδε και θέλω να σας ενημερώσω ότι τώρα με την εταιρία μας δεν χρειάζεται να πληρώνετε πάγιο ΟΤΕ.
E: Δεν με ενδιαφέρει, σας ευχαριστώ (Σε αυτό το σημείο μου δίνω πολλά εύσημα για την ευγένεια μου πρωινιάτικο!)
Ν: Μα πως γίνεται να μην σας ενδιαφέρει, θέλετε να πληρώνεται πάγιο? (Με υφάκι)
Ε: Σας είπα πως δεν με ενδιαφέρει και με έχετε καλέσει και 7 το πρωί δεν έχω χρόνο και διάθεση για κουβέντα! (αρχίζω να νευριάζω!)
N: Μα είναι δυνατόν να μην σας ενδιαφέρει να γλιτώνετε αυτά τα χρήματα? (Με έντονο ύφος)
Ε: ΟΧΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ!!!!! (φανερά εκνευρισμένη!)
N: Mα καλά κορόιδο είστε??
E: (σε αυτό το σημείο της πάτησα ενα καλό μπινελίκι και της το έκλεισα κατάμουτρα λέγοντας της ότι έχω κρατήσει το επώνυμο της και θα την καταγγείλω!)

Μα καλά τι τους λένε στα σεμινάρια?? Είναι δυνατόν να τηλεφωνούν τέτοια ώρα και να περιμένουν ανταπόκριση? Είναι δυνατόν να είναι τόσο πιεστικές, να μιλούν με τόση αυθάδεια και να περιμένουν να πουλήσουν το προιόν τους??

Το θυμήθηκα και συγχίστηκα πάλι... Προσοχή σε κάτι τέτοια τηλεφωνήματα διότι σήμερα διάβασα πως και με μία απλή ενημέρωση με κάποιο τρόπο διαστρεβλώνουν τη συνομιλία, σου φορτώνουν συμβόλαιο εναλλακτικής τηλεφωνίας και άντε να ξεμπλέξεις μετά..

Σας φιλώ όλους και όλες, στην επόμενη αναρτησούλα θα σας έχω φωτογραφικό αφιέρωμα από τις καλοκαιρινές διακοπούλες - ετσι για να ξεφύγουμε από το φθινοπωρινό κλίμα (που μόνο φθινοπωρινό δεν είναι, έχουμε λιώσει στη ζέστη!!!)


Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Τουρλού - Τουρλού...





Το Λενάκι, μου έδωσε βραβείο!! Ω, ναι και μάλιστα lovely βραβείο..! Και ας έχω χαθεί λιγάκι τον τελευταίο καιρό και οι αναρτήσεις ώσπου να ανανεωθούν αραχνιάζουν! Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου!
Τι να κάνω κι εγώ..είμαι μεταξύ ταξιδιών - αποδράσεων, δουλειάς, κούταβου νυχτεριδο- κοκερούνου παντοφλάνχας* κτλ.. που χρόνος για blogging..

Πέρασε το καλοκαιράκι, έπιασαν και λίγο τα κρύα, παρόλα αυτά ΔΕΝ μελαγχολώ διότι υπάρχουν απίθανα μέρη στην Ελλάδα ακόμη και όταν ο καιρός είναι μουντός - μάλιστα όλη τους η ομορφιά φαίνεται το φθινοπωρο- χειμώνα! Μπλα...μπλα..μπλα.. Άντε πάλι με την κλασική μου πολυλογία, και το ό,τι θυμάμαι χαίρομαι - άλλο ξεκίνησα να γράφω άλλο έγραψα και τελικά αν συνέχιζα αλλού θα κατέληγα... Μηπως πρέπει να το κοιτάξω αυτό?

Slap... Αυτοχαστουκίζομαι και επανέρχομαι στο θέμα... Πρέπει - λέει- να δώσω κι εγώ με τη σειρά μου αυτό το βραβείο σε άλλα 15 μπλογκοσπιτάκια!

Με πολύ χαρά λοιπόν στέλνω τις καρδούλες του lovely blog σε όλα τα blogάκια που βρίσκονται αριστερά στα αγαπημένα μου στέκια... (Είμαι ζαβολιάρααααα!) Διότι δεν βρίσκονται τυχαία εκεί.. Είναι πράγματι πολύ lovely, το καθένα για δικό του λόγο..!

Επιπλέον, έχω να πω πως πέρασα υπέροχα στις διακοπούλες μου (25 μέρες σερί - με μισήσατε μόλις το ξέρω!). Λεπτομέρειες και φωτογραφίες στην επόμενη ανάρτηση, έτσι για να έχετε αγωνία! (αγκού??)

Επίσης θα σας εξιστορήσω και το θερμό τηλεφωνικό επεισόδιο πρωινιάτικο (πάλι!!!) με τηλεφωνική πωλήτρια εναλλακτικής τηλεφωνίας! Δεν το αναλύω σήμερα διότι ακόμη έχω νεύρα και το κείμενο θα βγει κάπως έτσι..#%#@%@ *λογοκρισία* -
*λογοκρισία* -*λογοκρισία* κτλ

Σας φιλώ γλυκά και εύχομαι αυτό το φθινόπωρο να είναι το καλύτερο μας!


* Παντοφλάνχας: Σύνθεση λέξη εκ του παντόφλα και του πιράνχας.. Δικής μου εμπνεύσεως (κατέχω πνευματικά δικαιώματα!!!). Χρησιμοποιείται αποκλειστικά για να περιγράψει τον Πλούτο, το αγοράκι μου - ο οποίος δεν έχει αφήσει ούτε μια παντόφλα για δείγμα σε τούτο το σπίτι!

Φωτό μας πρόσφατη (λιώνουμε στην καρέκλα του "μπαμπά" μας) αφιερωμένη στο Πατσιουράκι που έχει αδυναμία στα σκυλούνια και μάχεται γι ' αυτά! Αξίζει να διαβάσετε το κείμενο της, έτσι για να πάρετε μία γεύση στο που έχει καταντήσει η χώρα μας ΚΑΙ σε αυτόν τον τομέα!




Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Εμπρός καλή μου βαλίτσα...!

Κυριακή βραδάκι...
Κάθομαι στο ροζ λαπτοπάκι μου και μετά από πολύ καιρό γράφω...Πόσο μου έλειψε να γράφω..Να γράφω ασυναρτησίες, προβληματισμούς, χαρές...ό, τι μου έρχεται στο μυαλό..!

Όλο αυτό το καιρό έγιναν διάφορα - ευχάριστα και δυσάρεστα και ο χρόνος μου ήταν λιγοστός.. Κλεφτές ματιές στα μπλογκοσπιτάκια σας έριχνα (ένεκα η εξάρτηση!), αλλά που χρόνος για καταθέσεις ψυχής και σχολιασμό..!
Έκανα και κάποια ταξιδάκια αυτό τον καιρό - τις περισσότερες φορές επαγγελματικής φύσης - αλλά με ξέρετε εμένα, πετάω τη σκούφια μου για ταξίδια!

Γι' αυτό που δεν πετάω τη σκούφια μου είναι για την προετοιμασία της βαλίτσας - η οποία μάλιστα με περιμένει αυτή τη στιγμή να την γεμίσω καθότι αύριο φέυγω επίσημως για διακοπούλες...!

Και αναρωτιέμαι..Πώς θα χωρέσουν όοοολα αυτά τα πράγματα που θέλω σε μία βαλίτσα??? (θα λείψω 25 μερούλες, όσο να 'ναι χρειάζομαι αρκετά πραγματάκια!!)
Και άντε και χώρεσαν - πώς θα περάσουν την επιθεώρηση του στρατηγού? (όπου στρατηγός, ο φίλος μου ο οποίος με προειδοποίησε για χιλιοστή φορά ότι η βαλίτσα μου θα περάσει επιθεώρηση, καθότι κάθε φορά κινδυνεύει με δισκοπάθεια/ λουμπάγκο και όλα τα παρεμφερή όταν την κουβαλάει...!

Μα καλά, τόσες εφερεύσεις, τόσες ανακαλύψεις κανείς δεν σκέφτηκε να βρει μια φόρμουλα όπου η βαλίτσα θα γεμίζει μόνη της με μία μόνο προσταγή, τύπου " Εμπρός καλή μου βαλίτσα!!!" και μετά αφού γεμίζει θα μετατρέπεται αυτόματα σε τσάντα του Sport Billy?? Ζητάω πολλά?? Μπα!

Καθώς γράφω παίρνει το μάτι μου μια σαγιονάρα μου - γκουχ, πρώην σαγιονάρα μου ήθελα να πω αφού ο λατρεμένος μου Πλούτο - νυχτερίδας (6,5 μηνών αισίως) φρόντισε να της δώσει έναν τόνο ανανέωσης και να δώσει τη δική του άποψη για στυλ... κομμένο κορδόνι, μισο δαγκωμένη σόλα!!
Ο κοκερούνος μου έχει εξελιχθεί σε μεγάλο κλεφτοπραγματά..ό, τι του γυαλίσει έρχεται το κλέβει και τρέχει κάτω από το τραπέζι να προλάβει να το επεξεργαστεί...Είναι όμως αξιολάτρευτος, ειδικά όταν έρχεται και κοιμάται στην αγκαλιά μου!

Άσχετο.. Αναρωτιόμουν..Φέτος έχουν γίνει πολλοί γάμοι ή εγώ μεγάλωσα και παντρεύονται όλοι οι φίλοι μου?? (Διαλέγω την κουρτίνα Α. μιας και δηλώνω αμετανόητο δεκαεξάχρονο πιπίνι - και ας είμαι σχεδόν το διπλάσιο!)
Η αλήθεια είναι πως χαίρομαι να βλέπω τους φίλους μου να αλλάζουν τη ζωή τους, να βρίσκουν τον άνθρωπο τους και να κάνουν οικογένεια!

Πιο πολύ απ' όλους τους γάμους χάρηκα για έναν, της φίλης μου της Σόνιας...στον οποίο πολύ σοβαροί λόγοι υγείας κοντινού μου προσώπου με ανάγκασαν να μην παραστώ..ήμουν εκεί όμως νοερά, όπως και θα είμαι πάντα, μιας και το φιλαράκι μου δεν μένει πια Ελλάδα και μου λείπει...κάτι τέτοιες καλοκαιρινές βραδιές, που λιώναμε σπίτι της, ή που πέρναμε τους δρόμους με το αυτοκίνητο κάνοντας τρελά χιλιόμετρα..έτσι απλά..!
Είναι όμως πολύ ευτυχισμένη και αυτό της αξίζει και εγώ χαίρομαι - εστω και από μακριά!

Πάλι πολυλογία με έπιασε (το έχω ΚΑΙ αυτό το κουσούρι αν θυμάστε!)..
Πήγα να δοκιμάσω μήπως και πιάσει το κόλπο με το "Εμπρός καλή μου βαλίτσα" αλλά τζίφος..
Οπότε μάλλον πρέπει να την φτιάξω μόνη μου! Θα κάνω την καρδιά μου πέτρα μιας και αύριο τέτοια ώρα θα τρώω σποράκια και θα χαλαρώνω..
Για φέτος προορισμός είναι τα νησιά του Αργοσαρωνικού και βλέπουμε...πολύ μου αρέσουν οι διακοπές ανευ προγράμματος..!

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους, καλά να περάσουμε και να επιστρέψουμε με κέφι, γεμάτες μπαταρίες και πολύ ζωντάνια! Και μην σκάτε αμα τελειώνει το καλοκαιράκι - υπάρχουν και οι χειμερινές διακοπούλες :)

Πολλά φιλάκια

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Kαλώς την κι ας άργησε!

Να ' μαι κι εγώ... Χάθηκα αλλά σας διαβάζω ανελλιπως, σχολιάκια δεν προλαβαίνω να κάνω, διότι ο μικρός μας Πλούτο μεγάλωσε, έγινε αισίως 3 μηνών και 6 κιλά..Οπως καταλαβαίνεται τελειώσαμε τα κουταβίσια εμβολιακια μας και τώρα θέλουμε και βόλτες καθημερινές για να εκτονωνόμαστε και να μην κάνουμε τις νυχτερίδες (Εχετε δει το ace ventura?? E, όταν νευριάζει κάνει σαν εκείνη την άσπρη νυχτερίδα!)

Θαυμάστε μας που μεγαλώσαμε και μακρυναν και οι αυτάρες μας!!

Χρωστάω ένα παιχνιδάκι στην Τρελοτουριστριούλα και μία εκτενή περιγραφη του σκι - ταξιδιού που ήταν απλά Υ-Π-Ε-Ρ-Ο-Χ-Ο!

Δέκα παραξενιές μου λοιπόν! (Είμαι και καλόβολο παιδί και δεν έχω παραξενιές..χαχα!)

1. Εχω κόλλημα το κλειδί του αυτοκινήτου να μπαίνει στη μίζα και να φαίνεται το σηματάκι..Οι παρκαδόροι πάντα το βάζουν ανάποδα (κατ εμε την παραξενη πάντα!) και έτσι σβήνω τη μηχανή, το βάζω από την σωστή μεριά (κατ εμε πάντα, είπαμε!) και μετά φεύγω! (Παράλογοοοοοο? Δεν απαντά, άρα λογικό)

2. Δεν απαντάω ποτέ σε απόκρυψη, γιατί καλέ μου κύριε/ κυριούλα δεν θέλεις να εμφανίζεται ο αριθμός σου?? (κι εγώ δεν σου απαντώ, έτσι για να μάθεις!)

3. Τρώω πρώτα γλυκιά κρέπα και μετά αλμυρή (και μετά γλυκιά - και μετά αλμυρή!)

4. Δεν μου αρέσει να με κοιτάζουν όταν μακιγιάρομαι..

5. Δεν φοράω ΠΟΤΕ ρολόι, το θεωρώ αγχωτικό και αν φορέσω τότε απλά αλλάζω την ώρα, στο αυτοκίνητο επίσης το ρολόι δείχνει άλλα ντ' άλλα της Παρασκευής το γάλα!

6. Δεν πηγαίνω σε γάμους και βαφτίσεις, εκτός και αν είναι στενοί μου φίλοι ή αγαπημένοι συγγενείς (Η μαμά μου με λέει γαιδούρα!)

7. Ταξινομώ τα ρούχα στην ντουλάπα άνα κατηγορία και χρώμα! (Εχω πρόβλημα το ξέρω)

8. Όταν πάω για ψώνια αν η πωλήτρια γίνει βδέλλα και με ακολουθεί σε απόσταση αναπνοής, φεύγω από το μαγαζί ακόμη κι αν δω το ρούχο των ονείρων μου! (Γκρρρρ!)

9. Νευριάζω όταν τρώει ο άλλος από το πιάτο μου χωρίς να με ρωτήσει (Κάτω τα χέρια λιγούρηηηη!)

10. Όταν φεύγω ταξίδι παίρνω μαζί την μισή ντουλάπα, αλλιώς νιώθω ανασφάλεια! (και οι αεροπορικές τρίβουν τα χεράκια τους, για τα υπέρβαρα!)


Και 5 πράγματα που με εκνευρίζουν

1. Οι κόρνες!! Σταματήστε Ελληνάρες να κορνάρετε πριν προλάβει να ανάψει πράσινο, η ουρά είναι 2χλμ και δεν θα πάτε πουθενά.. Δεν εχει ανακαλυφθεί ακόμη η κόρνα teleport!

2. Oι σνομπ άνθρωποι με τουπέ!

3. Η αχαριστία, το ψέμα και η υποκρισία

4. Η ελληνική νοοτροπία στο θέμα περιβάλλον, αδέσποτα, σκουπίδια..(μεγάλη λίστα!)

5. Η κίνηση στους δρόμους!!

Με τη σειρά μου καλώ να παίξει όποιον έχει διάθεση!

Μου λείψατε όλοι, σας φιλώ γλυκά στη μούρη!

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους!

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Μαντέψτε πόσα χέρια έχω!!

Kι όμως δεν σας έχω ξεχάσει... Σας διαβάζω καθημερινά και ας μην προλαβαίνω να σχολιάσω... Για να καταλάβετε σε τι πανικό βρίσκομαι, αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στον καναπέ και γράφω αυτή την ανάρτηση - παράλληλα έχω αφήσει στη μέση κάμποσα mail που πρέπει να απαντήσω - μία λίστα με εκκρεμότητες που πρέπει να τσεκαριστεί μέχρι αύριο, και το στήσιμο ενός νέου εντύπου για την έκθεση..! Επίσης μαγειρεύω μοσχαράκι στην κατσαρόλα και πρέπει να του ρίχνω καμιά ματιά (μην μείνει μόνο η κατσαρόλα και αντ ' αυτού φάμε κάρβουνα ala casserole... α, ναι και έχω βάλει και πατάτες στο φούρνο για να το συνοδεύσω!!Μπορείτε λοιπόν να καταλάβετε τι επικρατεί εδώ μέσα!
Μία βδομάδα έμεινε ακόμη για την έκθεση που σας έλεγα και οι ρυθμοί έχουν ανέβει στο κατακόρυφο!! Θα περάσει όμως και μετά...ελβετικές μου Αλπούλες σας έρχομαι... Θα κάνω μόνο σκι - σκι - σκι! Οκ, θα πίνω και ζεστές σοκολατίτσες στα σαλέ και θα τρώω και ωσάν βόδι όλες τις τοπικές νοστιμιές, αφού πρόκειται να μείνω σε ένα απίθανο χωριουδάκι, μακριά από τα συνηθισμένα θέρετρα του σκι...!
Λεπτομέρειες στην επόμενη ανάρτηση!

Χθες πήγα να δω το σκυλάκο μου τον Πλούτο (το όνομα τελικά κατοχυρώθηκε!) Θα τον παραλάβω μετά το ταξίδι μου.. Είναι πολύ γλυκούλης, χουρχουριάρης και μασάει με πολύ επιδεξιότητα τα κορδόνια των παπουτσιών και επίσης ότι του καλοαρέσει στο μάτι! (Να θυμηθώ να εξαφανίσω τυχόν αδέσποτα παπούτσια του φίλου μου γιατί με βλέπω στο δρόμο μαζί με τον Πλούτο!). Ξέχασα να μας πω ότι για το καλωσόρισμα, έφτιαξε και μία ωραιότατη "τουρτίτσα" για να μας δείξει ότι έχει και καλούς τρόπους!!χαχαχα! Οκ, έχει να πέσει πολύ εκπαίδευση!:)
Ιδού λοιπόν φωτογραφία του πιο αξιολάτρευτου κουταβιού που είναι δικό μου - δικό μου - δικό μου!!
Μα δεν είναι ένας κούκλος!??? I' m in LOVE!

Ο Πλούτο και η μουσούδα του!


Ανυπομονώ να επιστρέψω στο παλιό πιο χαλαρό μου mode, διότι αλήθεια ο πανικός δεν μου ταιριάζει.. Παρόλα αυτά συνεχίζω να χαμογελώ.. Υπάρχουν πολλά προβλήματα στις μέρες μας, οπότε λίγο ή και πολύ παραπάνω τρέξιμο δεν αξίζει να μας κάνει να χάνουμε το χαμόγελο μας! Αυτό λέω και στις φίλες μου οι οποίες με λένε τρελή, εγώ πάλι με λέω απλά αισιόδοξη!!

(Παύση - Μοσχαράκι check - Πατάτες check! Διότι η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά, Αμ, πως!)


Οκ, επέστρεψα αφού πρώτα σκούπισα τη μοκέτα! Διότι ως γνωστόν είμαι ο Σκουντούφλης ο ίδιος και κατάφερα μεταξύ κουζίνας και σαλονιού να βρεθώ στο πάτωμα!! Εκείνο το ριμαδιασμένο το σκαμπό ο φίλος μου ΠΟΤΕ δεν θα μάθει να το βάζει στη θέση του και να μην το αφήνει μπροστά στην πόρτα!! Έχε χάρη που το έχω αδυναμία... παρόλα αυτά όταν με το καλό μας έρθει ο Πλούτο θα τον βάλω να του μασήσει κανά κορδόνι από τα παπούτσια του - έτσι για να μάθει!

Πολλά φιλάκια σε όλους σας!! Μου λείψατε!! :)


UPDATE!!

Xθες το βράδυ ήρθε ο Πλούτο στο σπίτι μας! Τελικά τον παρέλαβα νωρίτερα για να μπορέσω να του κάνω τα δεύτερα εμβόλια του και για να μάθει το νέο του σπιτικό!! Την εβδομάδα που θα λείψω θα μείνει και πάλι με τη μαμά του..!
Είναι ένας κούκλος, μία απίστευτη μουσούδα και έχω ΞΕΤΡΕΛΑΘΕΙ! Έχουμε πολύ εκπαίδευση μπροστά μας όμως δειχνει να είναι υπάκουος και πρόθυμος!! Αυτή τη στιγμή κοιμάται δίπλα στα πόδια μου, που είναι η αγαπημένη του θέση!
Αχχχχ! Ελπίζω να μην τον κακομάθω, είναι αξιολάτρευτος.. (Πάει το έχασα το μυαλό μου!)




Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Run, Olga, Run!!!

Aυτό τον καιρό, κάνω ότι λέει και ο τίτλος... Τρέχωωω! Ανελλιπώς! Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν από άποψη δουλειάς καθότι στις αρχές Μάρτη η εταιρία που εργάζομαι συμμετέχει σε μία έκθεση και πρέπει να συντονίσω όλο το στήσιμο της σχεδόν! Θα τα καταφέρω όμως! Απλά έχω λίγο λιγότερο ελεύθερο χρόνο!

Παρόλα αυτά για άλλη μία φορά κατάφερα να "κλέψω" ένα τριημεράκι και να πάω στην πανέμορφη Νάουσα για να κάνω σκι στα 3-5 Πηγάδια!
Πραγματικά δεν έχω λόγια να περιγράψω την ομορφιά του τοπίου και την απίστευτη ζεστασιά και φιλοξενία των ανθρώπων της Νάουσας!
Η πόλη μικρή, μία γλυκιά γειτονιά, όπου όλοι σου χαμογελούν και σε κάνουν να νιώθεις "σαν στο σπίτι σου"!

Ο ξενώνας που έμενα είναι ότι πιο όμορφο έχω συναντήσει στην Ελλάδα.. Ονομάζεται Παλιά Πόλη και βρίσκεται μέσα στην Νάουσα! Η ζεστασιά και η αρχιτεκτονική του είναι απίθανη! Τα δωμάτια τόσο γλυκά και προσεγμένα, ο χώρος του εστιατορίου παραμυθένιος και το τζάκι με τους καναπέδες μπορούν να σε κρατήσουν εκεί για ώρες πίνοντας κρασάκι και συζητώντας ή διαβάζοντας! Η δε κουζίνα τους ΑΠΙΘΑΝΗ! ΜΑ το πιο σημαντικό από όλα είναι οι άνθρωποι! Η ιδιοκτήτες του ξενώνα, η Λένα και ο Άκης είναι απίστευτοι άνθρωποι, γλυκύτατοι και ζεστοί! Και έχουν και το πιο χαριτωμένο σκυλάκι του κόσμου, ένα κόκερ Σπανιελ, τη Μπόνι, η οποία σε καλωσόρίζει κουνώντας την ουρά της, σε συνοδεύει μέχρι το δωμάτιο και σου κάνει χαρές κάθε φορά που σε βλέπει αν τις δείξεις ότι την αγαπάς! Είναι τόοοοσο ήσυχη και χαδιάρα!

Για το βουνό τι να πω! Απίθανο!! Μας έκανε και καλοκαιρία και ευχαριστηθήκαμε σκι! Το τοπίο χιονισμένο, τα δέντρα και η φύση μαγευτικά! Αυτό που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση είναι τα παιδάκια! Έχω πάει σε όλα τα χιονοδρομικά της Ελλάδας, πρώτη φορά βλέπω ΤΟΟΟΟΣΑ πολλά παιδάκια στο χιονοδρομικό να κάνουν σκι! Και μιλάμε για ηλικίες που ίσα έχουν μάθει να περπατούν! Και όμως ήταν πανω σε πέδιλα! Ένας εκπληκτικός κύριος - λιφτιέρης στον εναέριο αναβατήρα μου εξήγησε πως στη Νάουσα κάθε οικογένεια έχει τουλάχιστον από ένα πρωταθλητή! Είναι παράδοση! Τα παιδάκια εκεί μόλις μάθουν να περπατούν αμέσως ξεκινούν να κάνουν σκι... Έτσι εξηγείται που έβλεπα να με προσπερνούν κάτι 12 χρονα με ταχύτητα του φωτός! Οκ, το πήρα απόφαση.. Αν δεν προπονηθώ, στα Πηγάδια δεν ξαναπάω! Παθαίνεις άνετα κόμπλεξ κατωτερότητας!!Χαχα!!
Τα παιδιά εκεί ζουν στο βουνό και στη φύση!
Ο κύριος αυτός μου είπε χαρακτηριστικά ένα περιστατικό που του έτυχε πριν κάποια χρόνια.. Μια οικογένεια από την Αθήνα, προσφέρθηκε να τον πάρει μαζί της στην επιστροφή από το χιονοδρομικό προς Νάουσα, γιατί δεν είχε αυτοκίνητο εκείνη την ημέρα. Η οικογένεια είχε δύο μικρά παιδάκια.. Στο δρόμο βλέπουν ένα κτήμα με αγριογούρουνα! Και πετάγεται το ένα παιδάκι και λέει στη μαμά του: " Kοίτα μαμά, ένας μεγάλος κουμπαράς!!!" Aπίστευτο και όμως αληθινό!!
Πραγματικά για μία ακόμη φορά νιώθω την ανάγκη να ζήσω στην επαρχία! Η Αθήνα πλέον με χαλάει!! Ελπίζω να τα καταφέρω κάποτε!
Ααααα, δεν σας είπα!! Στα τέλη του Μάρτη, θα έχουμε και παρέα! Έναν γλυκύτατο κοκερούνο!! Έχω χαρεί τόοοοσο πολύ! Μου είχε λείψει να έχω ένα χαδιάρικο σκυλούνι στο σπίτι και επιτέλους αποφασίσαμε να πάρουμε ένα!! Σκεφτόμαστε να τον ονομάσουμε Πλούτο, που είναι πολύ αστείο όνομα και ταιριάζει με τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του! Αν έχετε καμιά συμβουλή για την εκπαίδευση του ή για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του, όπως επίσης και για την διαμονή του στο διαμέρισμα μας, θα ήταν παραπάνω και από καλοδεχούμενη! Βλέπετε είχα σκυλάκια και στο παρελθόν, αλλά έμενα σε μονοκατοικία!

Μου λείψατε πολύ όλοι, θα περάσω για καλησπέρες από τα μπλογκοσπιτάκια σας!!

Να έχετε μία πολύ γλυκιά και ροζ εβδομάδα!


Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Ροζ Βραβείο Proximidade

Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που δεν ξέρω πως να ξεκινήσω μία ανάρτηση!! Μετράω πολύ λίγο καιρό στην μπλογκόσφαιρα και ξαφνικά ανακαλύπτω πως οι " ό,τι θυμάμαι, χαίρομαι" αναρτήσεις μου, που ξεκίνησαν μία μέρα έτσι απλά, επειδή πάντα εκτόνωνα τις σκέψεις μου γράφοντας, όχι μόνο είναι αποδεκτές αλλά έγιναν οι αφορμή να πάρω και το πρώτο μου βραβείο!!

Ευχαριστώ λοιπόν μέσα από την καρδιά μου τους την Παπαρούνα, το Λάμπρο, τη Λίλα και την Αναστασία για την μεγάλη τιμή που μου έκαναν...
Πραγματικά με συγκινήσατε πάρα πολύ.. Να είστε καλά!



Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!»

Proximidade is described as follows:'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!'This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.As I have to choose only eight, the Proximidade Award goes to:Καθώς έχω μόνο οκτώ να επιλέξω, απονέμω το βραβείο με τη σειρά μου στους:


- Άσπα,γιατί έχω αδυναμία στις μικρές θεές της! Α μπε μπα μπλομ!

- Τρελοτουριστάκια, έτσι γιατί μου αρέσει που είναι τόσο ερωτευμένοι και πάνε βόλτα με το κοκόρ τους!

- Βροχούλα, γιατί με ταξιδεύει με τις αναρτήσεις της

- Μαριλένα, γιατί τρελαίνομαι για το χιούμορ της, τις φωτογραφίες της Ελένης και το απίστευτο Ραφάκι

- Roadartist, ή αλλιώς καλλιτέχνιδα! Γιατί πάντα μας ενημερώνει ταξιδεύοντας μας!

- Πουαντερίτσα, γιατί είναι γλυκιά, φτιάχνει ομορφιές και έχει και μία πανέμορφη Μιλού παρέα!

- Αχτιδούλα, γιατί είναι τόσο όμορφος άνθρωπος και έχει μία αξιοζήλευτη και σπάνια οικογένεια

- 'Ελενα - Φλώρινα, γιατί εκτός του ότι αγαπώ πολύ τον τόπο της είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι και πολύ ζεστός άνθρωπος!

Θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα για ακόμη μερικά βραβεία...Μέσα σε τόσο λίγο καιρό ανακάλυψα σπάνιους ανθρώπους, ζεστούς και χαμογελαστούς κι ας μην τους έχω γνωρίσει παραμόνο από τα κείμενα τους.. Είναι σαν να τους έχω μπροστά μου και να μου χαμογελούν! (Θα ήθελα να συμπεριλάβω και το Μανιταράκι, την Ξυπολητούλα, την Παπαρουνίτσα, το Λιλάκι, το Λάμπρο, την Αρτάνις, τα Παπουτσάκια της Ντόροθυ, την Κοπτοραπτού, την Κοκκινοσκουφίτσα, την Έλενα και τις συνταγές της καρδιάς της, το Σκουληκάκι, τη Σοφία,την Καλυνάμα, την Δημιουργία, τη Λένα, το Γιωρίκα, την Αναστασία και τις κούκλες της, την Αραχνούλα, το Πατσιουράκι, την Κική και τη μικρή κουζίνα της, την Μαρία Τζιρίτα, το Φαβουίνι και όοοοοολους όσους έχω στα αγαπημένα μου στέκια!)

Να είστε όλοι καλά και να μας χαρίζετε καθημερινά χαμόγελα.. Τα έχουμε ανάγκη!!

Υγ1. Επειδή είναι νεοπάκι, αν έχει κάποιος την ευγενή καλοσύνη να μου δώσει τα φώτα του σχετικά με το πως θα αναρτήσω το βραβειάκι μου στο ροζουλί μπλογκάκι μου, θα ήμουν υπόχρεη!

Υγ2. Ο μήνας έχει ήδη 23 και αρνούμαι πεισματικά να ξεστολίσω το δεντράκι μου!! Οι φίλες μου με κοροιδεύουν, ο φίλος μου δε, μου δήλωσε σήμερα κατηγορηματικά ότι αν δεν το ξεστολίσω αύριο θα το πάρει σηκωτό! Πφφ, άντρες, μα να μην καταλαβαίνουν την προχώ άποψη μου για την μοντέρνα διακόσμηση! Άλλωστε το Πάσχα αργεί... Ό, τι θυμάμαι χαίρομαι...Κλασικά!

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Ταξιδάκια, ταξιδάκια, ταξιδάκια!

Tην προηγούμενη εβδομάδα με πήρε τηλέφωνο η μικρή μου βαπτιστήρα για να μου ανακοινώσει ότι τώρα είναι πια μεγάλη γιατί γεννήθηκε ο " αζεφούλης της" και "πλέπει να τον πλοσέχει, γιατί είναι πολύ μικλός"!
Ξέκλεψα λοιπόν ένα τριημεράκι για να πάω να την δω στην Πρέβεζα, να δω και τον "αζεφούλη" και επιστρέφοντας να περάσω και μια βόλτα από τον Παρνασσό για σκι!
Φορτώσαμε στο αυτοκίνητο την Άρτα και τα Γιάννενα (βαλίτσες, δώρα, μπότες, πέδιλα, μπατόν και όλα τα παρελκόμενα) και ξεκινήσαμε άλλη μια φορά για ταξιδάκι..!

Η μικρή έκανε τρελές χαρές και δεν ξεκόλλησε από πάνω μου.. Κάθε φορά που πηγαίνω οι γονείς της επιτέλους ξεκουράζονται! Ο "αζεφούλης" της γλυκύτατος, καθόλου γκρινιάρης και με φουσκωτά κόκκινα μαγουλάκια!!
Η μικρή με ξεπάτωσε όλο το ΣΚ! Αλλά το καταευχαρηστήθηκα! Πήγαμε και για bowling όλη η παρέα και εκείνη έκανε τσαμπουκάδες στους διπλανούς κάθε φορά που πήγαιναν να πάρουν την (φούξια) μπάλα μου λέγοντας τους με στόμφο " Άστην κάτωωω! Είναι της μπουμπούς!". Την έβαλα να μου πει και το α μπε μπα μπλομ Ασπάκι!! Έτσι για να το έχουμε και σε άλλη version!

Την επόμενη μέρα αποφάσισε πως πρέπει να χωρίσω με το φίλο μου, διότι θα παντρευτεί την κούκλα της, την Άριελ τη μικρή γοργόνα, επειδή την φίλησε τρεις φορές, και αμα φιλήσεις κάποια τρεις φορές πρέπει να την παντρευτείς, την έχεις εκθέσει!! Που τα μαθαίνει αυτά θα ήθελα να ξερα! Το τι άκουσαν τα αυτάκια μου όλο το ΣΚ δεν λέγεται!
Το Σάββατο το βράδυ, πήγαμε αργά για ύπνο.. Λίγο πριν κοιμηθώ νιώθω ένα έντονο ταρακούνημα και ξαφνικά βρεθήκαμε στο πάτωμα!! Έκανε σεισμό, το κρεβατι μάλλον ήταν στα τελευταία του και μας άφησε χρόνους!! Στην αρχή τρόμαξα, αλλά μετά με έπιασε ένα ασταμάτητο νευρικό γέλιο και δεν μπορούσα να σηκωθώ από το πάτωμα!!

Την Κυριακή το απόγευμα έφυγα για Παρνασσό..! Οι προβλέψεις του καιρού για Δευτέρα ήταν ευνοικές και ανυπομονούσα! Φτάσαμε αργά - φάγαμε του σκασμού και μετά νάνι γιατί είχε πρωινό ξύπνημα! (Μόνο για σκι ξυπνάω πρωί, άμα είναι για καμιά δουλειά δεν ανοίγει το μάτι, είμαι υπνομπάμπουρας!
Δευτέρα πρωί! Η απίστευτη λιακάδα! Στην ανάβαση για το χιονοδρομικό δεν είχε καθόλου κίνηση και καθόλου κρύο!
Το βουνό χιονισμένο, με πολύ γλυκιά ζέστη και φυσικά με καθόλου κόσμο!! Απίθανη μέρα! Κυριολεκτικά λύσσαξα! Όλη μέρα έκανα καταβάσεις, οι αναβατήρες που λειτουργούσαν δεν είχαν καθόλου ουρά! Έφαγα και μία θεαματική τούμπα, διότι είχα αναπτύξει πολύ ταχύτητα και το χιόνι σε εκείνο το σημείο ήταν παγωμένο και βρέθηκα άλλού εγώ, αλλού τα πέδιλα και αλλού τα μπατόν! Αλλά δεν πτοούμαστε!!

Πόσο μου αρέσει ο Παρνασσός τις καθημερινές! Χωρίς κόσμο, χωρίς βαβούρα, σαν να βλέπεις άλλο μέρος.. και η Αράχωβα το ίδιο! Τις καθημερινές είναι απλά ένα χωριό, τα παιδιά παίζουν στο δρόμο, οι γέροντες πίνουν καφέ, τα μαγαζιά λειτουργούν υπό φυσιολογικές συνθήκες.. μαγεία! Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να τα παρατήσω όλα και να πάω να ζήσω εκεί.. Βαρέθηκα την κίνηση, τις κόρνες και την αποξένωση της Αθήνας!! Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία!
Προς το παρόν επέστρεψα και ετοιμάζω νέο σκι - ταξιδάκι στα βόρεια αυτή τη φορά πιθανά προς Νάουσα μεριά!

Καλή εβδομάδα σε όλους!!

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Xαρούμενη λευκή Πρωτοχρονιά!!



Επειδή κλασικά ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, θυμάστε που σας είχα πει ότι φέτος στόλισα ένα πολύ πρωτότυπο δεντράκι, επειδή το κλασικό (ψεύτικο) έλατο δεν χωρούσε?? Και φυσικά δεν χωρούσε διότι το σαλόνι μας, δεν είναι ένα απλό σαλόνι, αλλά το μέγαρο μουσικής σε heavy metal version..! Oρίστε λοιπόν μία φωτογραφία από το δεντράκι μου.. (νωρίς το θυμήθηκα σε λίγο ξεστολίζει ο κόσμος, αλλά είπαμε εγώ στην (ροζ) κοσμάρα μου!!)


Το δεντράκι μου, παρέα με την κιθάρα
το ένα μπάσο, το τουμπελέκι και τη μισή
drums!

Η χρονιά φέτος ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς! Και μιας και το τραγουδάκι λέει Καλή Χρονιά, Χρόνια Πολλά, Χαρούμενη Χρυσή Πρωτοχρονιά, είπα να του κάνω μία παράφραση και να περάσω μία ΠΟΛΥ χαρούμενη- λευκή - Πρωτοχρονιά! Φέτος δεν είχε κλασικά ρεβεγιόν, φαγητό μέχρι τελικής πτώσης, χαρτιά και ποτά, αλλά ΣΚΙ και πάλι ΣΚΙ!!
Η ημέρα ήταν καταπληκτική, ούτε παραγγελία να είχα κάνει.. Απίστευτη ηλιοφάνεια, πολύ ζέστη...και το κερασάκι στην τούρτα - άδειο χιονοδρομικό..! Διότι ποιος τρελός ανεβαίνει για σκι μετά από ξενύχτι και κρεπάλη?? ΕΓΩ η ροζ τρελή!!
Φόρεσα τα ροζ σκουφιά μου (αν και μετά από λίγο τα έβγαλα - έκανε ζέστη, απίστευτο και όμως αληθινό!), τα (ροζ) πέδιλα μου και όλα τα παρελκόμενα και ανέβηκα στον κατάλευκο Παρνασσό.. Γενικά δεν συνηθίζω να πηγαίνω εκεί, αν και είναι κοντά στην Αθήνα, επειδή πάντα γίνεται πανικός και πρέπει να περιμένεις πολύ ώρα στους αναβατήρες.. Όμως Πρωτοχρονιά είναι πάντα άδειο το βουνό..Λίγοι και καλοί τρελαμένοι που περιμένουν πως και πως να χιονίσει.. (Η τρέλα πάει στα βουνά που λένε - ε, και εγώ μαζί της!)

H μέρα ξεκίνησε με ένα καλό πρωινό και ένα γρήγορο καφεδάκι, διότι οι πιστούλες φώναζαν να τις κατέβω..Μετά από ένα σχεδόν χρόνο αναμονή, απλά ανυπομονείς..
Η διαδρομή προς το χιονοδρομικό χιονισμένη, αλλά ηλιόλουστη!


Ανάβαση στο χιονοδρομικό στις 9π.μ.


Μετά την πρώτη χαλαρή βόλτα, πήρα φόρα, το σκι είναι σαν το ποδήλατο, ποτέ δεν ξεχνάς ότι έχεις μάθει.. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τις εικόνες, τις χιονισμένες κορυφές, την καταπληκτική ημέρα.. Και επειδή μία εικόνα, ίσον χίλες λέξεις...Enjoy...



Στον τετραπλό αναβατήρα "Ηρακλή" περίπου
στη 1μ.μ. όπου έχει λίγο κόσμο, αλλά είναι
ελάχιστος σε σχέση με Κ.Σ.


Στην κορυφή του "Ηρακλή" έτοιμη για κατάβαση


Ένα μικρό μπαράκι, άνοιξε φέτος στη μέση της
πίστας, όπου μπορείς να κάνεις pit stop για
καφεδάκι και ζεστή σοκολατίτσα!


Χωρίς σχόλια!


Περιφερειακή διαδρομή από τα Κελάρια
στη Φτερόλακα!


Συνδετικό lift από Κελάρια σε Φτερόλακα


Πάνω στον αναβατήρα, στο κάτω μέρος
διακρίνεται η πίστα 7 της Φτερόλακας



Χιονισμένη πίστα μέσα στα έλατα!


Απογευματινό τοπίο, με τα σύννεφα
να κάνουν παιχνίδια με το φως


Τελευταία κατάβαση της ημέρας, στις 5μ.μ.


Φεύγοντας από το χιονοδρομικό..Εκπληκτικό
τοπίο, το οποίο δεν αποτυπώθηκε όπως του έπρεπε
διότι οι φωτό είναι από το κινητό...



Ειλικρινά δεν έχω περάσει πιο όμορφη Πρωτοχρονιά! Πιο γεμάτη από εικόνες και συναισθήματα!Και χαμόγελα - ροζ χαμόγελα! Το βουνό ήταν πιο όμορφο και πιο άδειο από ποτέ..
Και φυσικά να μην παραλείψω και τα highlights!
- Πεντάχρονα πιτσιρίκια να με προσπερνάνε από δίπλα και να τρώω τη σκόνη τους! Σε αυτό το σημείο σκέφτηκα, να τα παρατήσω και να πάω να πλύνω κανά πιάτο!! Οκ, μια χαρά κατεβαίνω τα πιστόνια, δεν έχω παράπονο, αλλά υπάρχουν κάτι μικροσκοπικά πρωταθλητάκια που είναι όλα τα λεφτά! Πραγματικά τα χαίρομαι αυτά τα παιδιά.. Πολλά μπράβο στους γονείς τους!

- Η ζεστή σοκολατίτσα που ήπια στο μικρό μπαράκι που άνοιξε φέτος πάνω στην πίστα! Καθισμένη στο χιόνι και αγναντεύοντας το απίθανο λευκό τοπίο!

- Απίστευτο σκηνικό το οποίο διαδραματίστηκε στην είσοδο του χιονοδρομικού.. Η ώρα είναι 6 το απόγευμα και έχω κατέβει με τα σκι μου από τις πίστες στα παρκινκγ για να φύγουμε. Περιμένω το φίλο μου να φέρει το αυτοκίνητο που ήταν λίγο πιο μακριά παρκαρισμένο, διότι με είχαν χτυπήσει ολίγον οι μπότες (τι να κάνουν και αυτές λύσσαξα όλη μέρα στις καταβάσεις, κάπως έπρεπε να διαμαρτυρηθούν!).. Ξαφνικά βλέπω ένα ζευγάρι γύρω στα 30 να βγαίνει από το χιονοδρομικό... Ο τύπος με κουστούμι και σκαρπίνια και η τύπισσα με φούστα μίνι και γόβα στιλέτο!!
(ω, ναι μέσα στα χιόνια) Είναι πιασμένοι αγκαζέ και καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια.. Η κυριούλα, χαροπαλεύει, κάθε βήμα και γλίστρα, ο κυριούλης προσπαθεί να την συγκρατήσει, ο κόσμος γελάει και το προσωπικό του χιονοδρομικού έχει βγει έξω να απολαύσει το θέαμα! Τελικά λίγο πριν φτάσουν στο αυτοκίνητο τους έφαγαν μία καλή τούμπα! Θεαματικότατη! Που πάτε ρε Καραμήτροι στα χιόνια με αμφίεση μπουζουκίων?? Έλεος!!

- Το γεύμα που επακολούθησε στο Λιβάδι σε ένα τέλειο εστιατόριο, όλο ξύλο και γυαλί, με εκπληκτικά πιάτα και φοβερά γλυκά (Από τα καλύτερα cheesecake ever!!) Έφαγα μέχρι σκασμού, ήπια και τα ρακομελάκια μου και ήρθα στα ίσια μου!!



Μπιφτεκάκι και φιλετούνι με μανιτάρια
(η σαλάτα και τα ορεκτικά έχουν ήδη καταβροχθιστεί)


Ελπίζω αυτή η χρονιά να είναι τόοοοοσο χαρούμενη και ροζ όσο ήταν η Πρωτοχρονιά! Καλή μας χρονιά λοιπόν και καλή αρχή χιονοδρομικής περιόδου για μας τους τρελούς σκιερ.. Οι μέχρι τώρα προβλέψεις πάντως δείχνουν ότι θα είναι μία χιονισμένη χρονιά! Τρελαίνομαιιιιιιιιιιιι!!!!!! (Ήδη ετοιμάζω τον εξοπλισμό για την επόμενη εξόρμιση!)

Fragments of life © 2008 | Coded by Randomness | Illustration by Wai | Design by betterinpink!