Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

I am alive...and I am back

Πριν μερικές μέρες και ενω τσακίζαμε μαζί με την Ολίβια, το Μάνο και την Αθηνά, Potato twisters στα Friday's, με ρώτησε η Ολίβια..Γιατί δεν γράφεις πια στο blog σου??
Έλα ντε... Γιατί δεν γράφω? Διαβάζω πάντα τα αγαπημένα μου blogoστέκια, αλλά έπαψα να γράφω..Οχι γιατί δεν έχω χρόνο (είναι πολύ λιγότερος βέβαια αλλά οκ!), όχι γιατί δεν έχω έμπνευση.. δεν ξέρω γιατί, έτσι μια μέρα απλά το άφησα..
Θα μου πείτε γιατί δεν το έκλεισα.. Και πάλι δεν ξέρω - ίσως γιατί απλά - όπως σήμερα που θυμήθηκα την ερώτηση της Ολίβιας το ανοιξα το σπιτάκι μου και άρχισα να γράφω.. κλασικά όοοτι μου κατέβει στο κεφάλι.. (Αυτά δεν αλλάζουν..!)

Τι έχει αλλάξει λοιπόν??
- Είμαστε 4 σε αυτή την οικογένεια! (Μαμά, μπαμπάς, baby, Πλούτο!)
- Αλλάξαμε σπίτι, μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο στην ίδια περιοχή, διότι απλά δεν χωρούσαμε και πλέον σκουντουφλούσαμε πάνω σε πράγματα (ογκώδη) του μωρού! Αυτή η ιστορία της μετακόμισης χρίζει ξεχωριστής αναρτησης, μιας και ήταν για γέλια και για κλάματα - κάθότι μετακομίσαμε όταν το μωρό μας ήταν 1,5 μηνων με καμία βοήθεια από γονείς..
Σκεφτείτε μόνο την εικόνα, ενα σπίτι γεμάτο κούτες, 7 άτομα να μαζεύουν - κουβαλάνε, ο Πλούτο ανάμεσα στα πόδια τους να κάνει χαρές και να γαυγίζει και εγώ με το μωρό στο sling να προσπαθώ να βρω έστω και ενα σημειο ήρεμο να ησυχάσει κι αυτό κι εγώ μαζί...
- Κατάλαβα πολλά και αναθεώρησα για πολλούς ανθρώπους (αυτό κι αν χρίζει ξεχωριστής ανάρτησης)
- Είδα τι σημαίνει να είσαι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ευτυχισμένος και ας είσαι με 2 ώρες ύπνο
-Έχασα πολλούς παλιούς φιλους και έκανα καινούριους

Τι δεν έχει αλλάξει...
- Η τρέλα μου (είμαι ακόμη όοοοσο τρελή με θυμάστε απλά τώρα είμαι τρελή με μωρό!!!χαχαχα)
- Τα ταξίδια μας (και ναι, το να είσαι μαμα και μπαμπάς δεν σε αποτρέπει στο παραμικρό στο να κάνεις πολλά και όμορφα ταξίδια, εστω και αν είναι λίγο λιγότερα και αν θέλουν λίγη περισσότερη οργάνωση)
- Το χαμόγελο μου (τώρα απλά είναι πιοοοοο πλατύ παρά τις δυσκολίες!)

Έτσι λοιπόν, από μία μικρή ερώτηση μιας φίλης να ' μαι και πάλι εδώ!

Σας φιλώ γλυκά όλους και εύχομαι να έχουμε τις πιο όμορφες γιορτές του κόσμου!


Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Welcome home baby!!!

Γεννηθήκαμε επιτέλους! stop
Tελικά βγήκαμε Ταύροι στο ζώδιο και ουχί δίδυμοι! stop
Είμαστε και οι δύο καλά stop

Πίνουμε γάλα πολύ ...όοοοολη μέρα stop
Κλαίμε πάρα πολύ όταν πεινάσουμε (συνέχεια δηλαδή!) stop
Κοιμόμαστε πάρα πολύ λίγο (επειδή πεινάμε συνέχεια!) stop
Το σχέδιο εξόντωσης της μαμάς πετυχε!! stop

Είμαι επισήμως μια τρελή χαζομαμά!!
Στις 20/5, μετά από αρκετές ωρίτσες ήρθε στον κόσμο ο μικρός μου (μικρός που λέει ο λόγος - 4.100 γεννήθηκε εξού και η μανία με το φαί που να χορτάσει αυτό το παιδί..!!)
Eίναι ένας μελαχρινός κούκλος με μπλε-γκρι ματούνες! (κουκουβάουυυυ!)
Θα επανέλθω με λεπτομέρειες!

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Thank God It's Friday!

Μετά από μια γεμάτη τρεξιμο και δουλειές ημέρα, επιτέλους βρίσκομαι στον απίθανα βολικό καναπέ μου και ξεκουράζομαι.. Και είναι Παρασκευήηηηη!!!Τελευταία δεν κοιμάμαι καλά, μια μου πονάει η πλάτη, την άλλη δεν βολεύομαι, λίγο υπερένταση και λίγο ο Πλούτο - Νυχτερίδας που παθαίνει κάτι αναλαμπές στα άγρια χαράματα και κλαψουρίζει για να βγει βόλτα - με ύφος Βασιλάκη Καίλα στο "Λουστράκο".. Πόσο να αντέξει κανείς.. (Αν στο μεταξύ ροχαλίζει και ο καλός τους σαν τον υπερσιβιρικό)

Κατα τ ' άλλα είμαι μία χαρά, μεγαλώνουμε σιγά σιγά - αρχισε να φαίνεται και η κοιλίτσα πλέον μιας και διανύω τον 6ο μήνα, πως περνάει ο καιρός δεν έχω καταλάβει...


Χθες φυσικά ως κλασικοί Έλληνες, είπαμε να τσικνίσουμε και να καταβροχθίσουμε ένα τόνο κρεατικά.. Το αρχικό πλάνο ήταν να καλέσουμε φίλους στο σπίτι και να ψήσουμε στο τζάκι - αλλά είπαμε να το αναβάλλουμε μιας και δεν έβλεπα μπροστά μου από την νύστα και έτσι δεν θα μπορούσα να είμαι καλή οικοδέσποινα και να περιποιηθώ τους καλεσμένους μας.. Ετσι πήγαμε με φίλους σε ταβέρνα.. Εκεί με περιέλαβαν οι γυναίκες της παρέας και βάλθηκαν να μου εξιστορήσουν ότι φρικιαστικη ιστορία υπάρχει σε σχέση με τον τοκετό και τα παιδιά... Μπορείτε να μου πείτε ΓΙΑΤΙ το κάνουν όλες αυτό?? Φυσικά η κουβέντα τελείωσε λίγο άκομψα - προτιμω να είμαι ολίγον αγενής παρά να υποφέρω διοτι είμαι και ΜΕΓΙΣΤΗ φοβιτσιάρα, ακόμη και την αιμοληψία τρέμω!!

Και τώρα που είπα αιμοληψία θυμήθηκα το δράμα που πέρασα τις προάλλες όταν ο γιατρός μου με έβαλε να κάνω μια εξέταση σακχάρου προ και μετά φαγητού (2 ώρες) όπου φαγητό = 2 τεράστιες σοκολατίνες!!! Και πριν αρχίσετε να μου λέτε πόσο τυχερή είμαι να σας ενημερωσω ότι είναι ότι πιο ελλεινό μπορεί να σας συμβεί στις 9 το πρωί.. Διότι την πρώτη μισή σοκολατίνα την έφαγα σχετικά εύκολα - μετά άρχισε το ζόρι.. Ειλικρινα τέτοια αηδία και αποστροφή δεν έχω ξανανιώσει και είμαι και γλυκατζού.. Ευτυχώς τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά, όμως δεν θέλω να βλέπω ούτε ζωγραφιστό γλυκό...Μπλιάχ!

Πάντως όπως και να έχει σήμερα είναι ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΗΗΗΗΗ - αύριο θα χουρχουριάσω με τις ώωωωρες!


Και μιας και έχω ορεξούλα, βρήκα ένα πολύ ωραίο παιχνιδο - ερωτηματολόγιο στο blog της Μαρίας Τζιρίτα.. Οποιος θέλει μπορεί να το συμπληρώσει...


Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Να κάθομαι σε μια χιονισμένη πλαγιά και να αγναντεύω το απέραντο αγκαλιά με τον καλό μου...

Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Δυστυχώς το ξυπνητήρι... (δεν είμαι καθόλου πρωινός τύπος σας το έχω πει?? Ο μόνος λόγος που με κάνει να ξυπνώ εύκολα και με χαμόγελο πολύ πρωί είναι το σκι..)

Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Πριν λίγη ώρα όπου εμφανίστηκε μπροστά μου ο σκυλάκος μας με μοικάνα μαλλί - εικαστική παρέμβαση του καλού μου!

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Το χαμόγελο

Το βασικό ελάττωμά σου;
Νοιάζομαι πρώτα για τους άλλους και μετά για μένα

Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Εξαρτάται την περίπτωση

Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Τελευταία κλαίω πολύ εύκολα (άτιμες ορμόνες)

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Με καμία

Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Όσοι στέκονται στα πόδια τους και χαμογελούν παρά τις αντιξοότητες!

Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Αρκετές μία από αυτές είναι το "Χωρίς Αντάλλαγμα"

Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Στις Άλπεις για σκι, και συγκεκριμένα σε ένα μικρό και τόσο όμορφο Ελβετικό χωριό

Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Την σταθερότητα

…Και σε μια γυναίκα;
Την ειλικρίνεια

Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Σταμάτης Σπανουδάκης

Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους?

Ανάλογα με τη διάθεση, σφυρίζω διάφορα - όμως δεν τραγουδάω διότι είμεθα και παράφωνες και επιθυμούμε τα τζάμια μας, καθώς και των γειτόνων να παραμείνουν στη θέση τους...


Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Πουλημένες!

Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Δεν έχω κάποιο αγαπημένο θαυμάζω αρκετά εργα

Το αγαπημένο σου χρώμα;
Φυσικά το ροοοοοοοοοοζ!

Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Την προσωπική και "οικογενειακή" ηρεμία στην καθημερινότητα μας

Το αγαπημένο σου ποτό;
Μαργαρίτα Φράουλα και μάλιστα frozen!!

Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Προτιμώ να μην μετανιώνω για τις επιλογές μου...

Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Τους δήθεν ανθρώπους - που νομίζουν πως είναι "κάποιοι" και έχουν και ανάλογο ύφος!

Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Να κάνω μεγάλες βόλτες με τα πόδια...

Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Τα ποντίκια, τρεεεεεεμω ακόμη και στην τηλεόραση να δω ένα..Μεγάααλο πρόβλημα

Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Προτιμώ να είμαι ειλικρινής

Ποιο είναι το μότο σου;
Να χαμογελάς πάντα!!:)

Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ...


Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν και είναι δυστυχισμένοι...

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Σε κατάσταση "προσμονής" για το πιο όμορφο δώρο...


Σας φιλώ όλους!

*Tώρα που βλέπω τον τίτλο μήπως να χτυπήσω ένα TGI Friday's αύριο?? Τρελαίνομαι για potato twisters...Μιαμμμ!

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Oh, baby, baby!

Να ' μαστε και εμείς.. Είναι βραδάκι Πέμπτης προς Παρασκευή και μπορώ να πω πως άλλη μια νύχτα έχω αυπνίες και λιώνω στο ιντερνετ - μια κοιτάζοντας τα τέλεια link που ξετρυπώνει η Oλίβια και από την άλλη κρυφοκοιτάζοντας τις web cam και τις φωτογραφίες σε χιονοδρομικά των Άλπεων... Αδιόρθωτη!

(Δεν πρόλαβα να πω ευχαριστώ στο Ολιβιάκι για το βραβειάκι που μας χάρισε τόσο απλόχερα! Το ροζ συννεφάκι σε ευχαριστεί πολύ πολύ!) Παρεμπιπτόντως η Ολίβια περιμένει το πρώτο της παιδακι και το blog της είναι ότι πιο τέλειο έχω δει... Πλήρως ενημερωμένο για όλα τα θέματα γύρω από τη μαμά και το μωρό και γεμάτο link για πρωτότυπα ρουχάκια και αξεσουάρ, μα το κυριότερο με μια αληθινή ματιά σε όλο το μεγαλείο της εγκυμοσύνης! Αξίζει να το επισκεφτείτε!

Λοιπόν, στα νέα μας... Διανύω αισίως την 23η εβδομάδα, όλα πηγαίνουν κατ' ευχήν, εκανα και την Β' επιπέδου όπου όλα ήταν τέλεια κατά το γιατρό και μας είπε κιόλας ότι κατα 95% είναι αγοράκι! Οπως καταλαβαίνετε αν ισχύει αυτό, πρόκειται να γεννηθεί ο επόμενος Σάκης Ρουβάς - το λιγότερο!
Όποιος δεν είχε καταλάβει πόσο μέγιστη ψωνάρα είμαι - φαντάζομαι πλέον το ξέρει!
Λοιπον αυτό τον καιρό έχω ακούσει απίστευτα πράγματα και δοξασίες ακόμη και από νέες κοπέλες - πράγματα ανυπόστατα τα οποία ειλικρινά απορώ πως τα πιστεύουν ακόμη...

Καταγράφω τους πιο διασκεδαστικούς μύθους που έχω ακούσει:

- Mην κάθεσαι σταυροπόδι θα μπερδευτεί ο ομφάλιος λώρος... (no comment!)
- Μην πίνεις αναψυκτικά, θα κουφαθεί το μωρό από το ανθρακικό (Εγώ θα κουφαθώ με αυτά που ακούω - τα μωράκια θα εβγαιναν όλα με κώφωση από το γουρ -γουρ που κάνουν τα εντεράκια μας όλη μέρα!!)
- Καούρες = το μωρό βγάζει μαλλιά.. (Εμένα μάλλον θα βγει με χαίτη, αυτες τις μέρες με έχουν τρελάνει οι καούρες!)
-
όταν νυχτωνει δεν κανει να απλωνεις τα ρουχα του μωρου γιατι θα τα παρουν τα δαιμονια...(Απορία...Εγω που εχω στεγνωτηριο να το βαζω οταν νυχτωσει ή οχι, θα παρουν τα ρουχα τα δαιμονια???)
- Και το κορυφαίο όλων μου το είπε μια φίλη πριν τρεις μέρες.. Δεν κανει - λέει - να μασάς τσίχλα στην εγκυμοσύνη διότι το μωρό νομίζει ότι τρως και περιμένει με το στόμα ανοιχτό!!! Της φίλης της το είπε έταιρη εγκυμονούσα!!! (ΟΚ, η επιστήμη απλά σηκώνει τα χέρια ψηλά!)

Τι να πει κανείς...!
Σας φιλώ όλους γλυκά!

Fragments of life © 2008 | Coded by Randomness | Illustration by Wai | Design by betterinpink!