Ροζ Βραβείο Proximidade

Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που δεν ξέρω πως να ξεκινήσω μία ανάρτηση!! Μετράω πολύ λίγο καιρό στην μπλογκόσφαιρα και ξαφνικά ανακαλύπτω πως οι " ό,τι θυμάμαι, χαίρομαι" αναρτήσεις μου, που ξεκίνησαν μία μέρα έτσι απλά, επειδή πάντα εκτόνωνα τις σκέψεις μου γράφοντας, όχι μόνο είναι αποδεκτές αλλά έγιναν οι αφορμή να πάρω και το πρώτο μου βραβείο!!

Ευχαριστώ λοιπόν μέσα από την καρδιά μου τους την Παπαρούνα, το Λάμπρο, τη Λίλα και την Αναστασία για την μεγάλη τιμή που μου έκαναν...
Πραγματικά με συγκινήσατε πάρα πολύ.. Να είστε καλά!



Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!»

Proximidade is described as follows:'This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!'This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog.As I have to choose only eight, the Proximidade Award goes to:Καθώς έχω μόνο οκτώ να επιλέξω, απονέμω το βραβείο με τη σειρά μου στους:

- Άσπα,γιατί έχω αδυναμία στις μικρές θεές της! Α μπε μπα μπλομ!

- Τρελοτουριστάκια, έτσι γιατί μου αρέσει που είναι τόσο ερωτευμένοι και πάνε βόλτα με το κοκόρ τους!

- Βροχούλα, γιατί με ταξιδεύει με τις αναρτήσεις της

- Μαριλένα, γιατί τρελαίνομαι για το χιούμορ της, τις φωτογραφίες της Ελένης και το απίστευτο Ραφάκι

- Roadartist, ή αλλιώς καλλιτέχνιδα! Γιατί πάντα μας ενημερώνει ταξιδεύοντας μας!

- Πουαντερίτσα, γιατί είναι γλυκιά, φτιάχνει ομορφιές και έχει και μία πανέμορφη Μιλού παρέα!

- Αχτιδούλα, γιατί είναι τόσο όμορφος άνθρωπος και έχει μία αξιοζήλευτη και σπάνια οικογένεια

- 'Ελενα - Φλώρινα, γιατί εκτός του ότι αγαπώ πολύ τον τόπο της είναι ένα πολύ γλυκό κορίτσι και πολύ ζεστός άνθρωπος!

Θα ήθελα να είχα τη δυνατότητα για ακόμη μερικά βραβεία...Μέσα σε τόσο λίγο καιρό ανακάλυψα σπάνιους ανθρώπους, ζεστούς και χαμογελαστούς κι ας μην τους έχω γνωρίσει παραμόνο από τα κείμενα τους.. Είναι σαν να τους έχω μπροστά μου και να μου χαμογελούν! (Θα ήθελα να συμπεριλάβω και το Μανιταράκι, την Ξυπολητούλα, την Παπαρουνίτσα, το Λιλάκι, το Λάμπρο, την Αρτάνις, τα Παπουτσάκια της Ντόροθυ, την Κοπτοραπτού, την Κοκκινοσκουφίτσα, την Έλενα και τις συνταγές της καρδιάς της, το Σκουληκάκι, τη Σοφία,την Καλυνάμα, την Δημιουργία, τη Λένα, το Γιωρίκα, την Αναστασία και τις κούκλες της, την Αραχνούλα, το Πατσιουράκι, την Κική και τη μικρή κουζίνα της, την Μαρία Τζιρίτα, το Φαβουίνι και όοοοοολους όσους έχω στα αγαπημένα μου στέκια!)

Να είστε όλοι καλά και να μας χαρίζετε καθημερινά χαμόγελα.. Τα έχουμε ανάγκη!!

Υγ1. Επειδή είναι νεοπάκι, αν έχει κάποιος την ευγενή καλοσύνη να μου δώσει τα φώτα του σχετικά με το πως θα αναρτήσω το βραβειάκι μου στο ροζουλί μπλογκάκι μου, θα ήμουν υπόχρεη!

Υγ2. Ο μήνας έχει ήδη 23 και αρνούμαι πεισματικά να ξεστολίσω το δεντράκι μου!! Οι φίλες μου με κοροιδεύουν, ο φίλος μου δε, μου δήλωσε σήμερα κατηγορηματικά ότι αν δεν το ξεστολίσω αύριο θα το πάρει σηκωτό! Πφφ, άντρες, μα να μην καταλαβαίνουν την προχώ άποψη μου για την μοντέρνα διακόσμηση! Άλλωστε το Πάσχα αργεί... Ό, τι θυμάμαι χαίρομαι...Κλασικά!

Ταξιδάκια, ταξιδάκια, ταξιδάκια!

Tην προηγούμενη εβδομάδα με πήρε τηλέφωνο η μικρή μου βαπτιστήρα για να μου ανακοινώσει ότι τώρα είναι πια μεγάλη γιατί γεννήθηκε ο " αζεφούλης της" και "πλέπει να τον πλοσέχει, γιατί είναι πολύ μικλός"!
Ξέκλεψα λοιπόν ένα τριημεράκι για να πάω να την δω στην Πρέβεζα, να δω και τον "αζεφούλη" και επιστρέφοντας να περάσω και μια βόλτα από τον Παρνασσό για σκι!
Φορτώσαμε στο αυτοκίνητο την Άρτα και τα Γιάννενα (βαλίτσες, δώρα, μπότες, πέδιλα, μπατόν και όλα τα παρελκόμενα) και ξεκινήσαμε άλλη μια φορά για ταξιδάκι..!

Η μικρή έκανε τρελές χαρές και δεν ξεκόλλησε από πάνω μου.. Κάθε φορά που πηγαίνω οι γονείς της επιτέλους ξεκουράζονται! Ο "αζεφούλης" της γλυκύτατος, καθόλου γκρινιάρης και με φουσκωτά κόκκινα μαγουλάκια!!
Η μικρή με ξεπάτωσε όλο το ΣΚ! Αλλά το καταευχαρηστήθηκα! Πήγαμε και για bowling όλη η παρέα και εκείνη έκανε τσαμπουκάδες στους διπλανούς κάθε φορά που πήγαιναν να πάρουν την (φούξια) μπάλα μου λέγοντας τους με στόμφο " Άστην κάτωωω! Είναι της μπουμπούς!". Την έβαλα να μου πει και το α μπε μπα μπλομ Ασπάκι!! Έτσι για να το έχουμε και σε άλλη version!

Την επόμενη μέρα αποφάσισε πως πρέπει να χωρίσω με το φίλο μου, διότι θα παντρευτεί την κούκλα της, την Άριελ τη μικρή γοργόνα, επειδή την φίλησε τρεις φορές, και αμα φιλήσεις κάποια τρεις φορές πρέπει να την παντρευτείς, την έχεις εκθέσει!! Που τα μαθαίνει αυτά θα ήθελα να ξερα! Το τι άκουσαν τα αυτάκια μου όλο το ΣΚ δεν λέγεται!
Το Σάββατο το βράδυ, πήγαμε αργά για ύπνο.. Λίγο πριν κοιμηθώ νιώθω ένα έντονο ταρακούνημα και ξαφνικά βρεθήκαμε στο πάτωμα!! Έκανε σεισμό, το κρεβατι μάλλον ήταν στα τελευταία του και μας άφησε χρόνους!! Στην αρχή τρόμαξα, αλλά μετά με έπιασε ένα ασταμάτητο νευρικό γέλιο και δεν μπορούσα να σηκωθώ από το πάτωμα!!

Την Κυριακή το απόγευμα έφυγα για Παρνασσό..! Οι προβλέψεις του καιρού για Δευτέρα ήταν ευνοικές και ανυπομονούσα! Φτάσαμε αργά - φάγαμε του σκασμού και μετά νάνι γιατί είχε πρωινό ξύπνημα! (Μόνο για σκι ξυπνάω πρωί, άμα είναι για καμιά δουλειά δεν ανοίγει το μάτι, είμαι υπνομπάμπουρας!
Δευτέρα πρωί! Η απίστευτη λιακάδα! Στην ανάβαση για το χιονοδρομικό δεν είχε καθόλου κίνηση και καθόλου κρύο!
Το βουνό χιονισμένο, με πολύ γλυκιά ζέστη και φυσικά με καθόλου κόσμο!! Απίθανη μέρα! Κυριολεκτικά λύσσαξα! Όλη μέρα έκανα καταβάσεις, οι αναβατήρες που λειτουργούσαν δεν είχαν καθόλου ουρά! Έφαγα και μία θεαματική τούμπα, διότι είχα αναπτύξει πολύ ταχύτητα και το χιόνι σε εκείνο το σημείο ήταν παγωμένο και βρέθηκα άλλού εγώ, αλλού τα πέδιλα και αλλού τα μπατόν! Αλλά δεν πτοούμαστε!!

Πόσο μου αρέσει ο Παρνασσός τις καθημερινές! Χωρίς κόσμο, χωρίς βαβούρα, σαν να βλέπεις άλλο μέρος.. και η Αράχωβα το ίδιο! Τις καθημερινές είναι απλά ένα χωριό, τα παιδιά παίζουν στο δρόμο, οι γέροντες πίνουν καφέ, τα μαγαζιά λειτουργούν υπό φυσιολογικές συνθήκες.. μαγεία! Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να τα παρατήσω όλα και να πάω να ζήσω εκεί.. Βαρέθηκα την κίνηση, τις κόρνες και την αποξένωση της Αθήνας!! Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία!
Προς το παρόν επέστρεψα και ετοιμάζω νέο σκι - ταξιδάκι στα βόρεια αυτή τη φορά πιθανά προς Νάουσα μεριά!

Καλή εβδομάδα σε όλους!!

Xαρούμενη λευκή Πρωτοχρονιά!!

Επειδή κλασικά ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, θυμάστε που σας είχα πει ότι φέτος στόλισα ένα πολύ πρωτότυπο δεντράκι, επειδή το κλασικό (ψεύτικο) έλατο δεν χωρούσε?? Και φυσικά δεν χωρούσε διότι το σαλόνι μας, δεν είναι ένα απλό σαλόνι, αλλά το μέγαρο μουσικής σε heavy metal version..! Oρίστε λοιπόν μία φωτογραφία από το δεντράκι μου.. (νωρίς το θυμήθηκα σε λίγο ξεστολίζει ο κόσμος, αλλά είπαμε εγώ στην (ροζ) κοσμάρα μου!!)

Το δεντράκι μου, παρέα με την κιθάρα
το ένα μπάσο, το τουμπελέκι και τη μισή
drums!

Η χρονιά φέτος ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς! Και μιας και το τραγουδάκι λέει Καλή Χρονιά, Χρόνια Πολλά, Χαρούμενη Χρυσή Πρωτοχρονιά, είπα να του κάνω μία παράφραση και να περάσω μία ΠΟΛΥ χαρούμενη- λευκή - Πρωτοχρονιά! Φέτος δεν είχε κλασικά ρεβεγιόν, φαγητό μέχρι τελικής πτώσης, χαρτιά και ποτά, αλλά ΣΚΙ και πάλι ΣΚΙ!!
Η ημέρα ήταν καταπληκτική, ούτε παραγγελία να είχα κάνει.. Απίστευτη ηλιοφάνεια, πολύ ζέστη...και το κερασάκι στην τούρτα - άδειο χιονοδρομικό..! Διότι ποιος τρελός ανεβαίνει για σκι μετά από ξενύχτι και κρεπάλη?? ΕΓΩ η ροζ τρελή!!
Φόρεσα τα ροζ σκουφιά μου (αν και μετά από λίγο τα έβγαλα - έκανε ζέστη, απίστευτο και όμως αληθινό!), τα (ροζ) πέδιλα μου και όλα τα παρελκόμενα και ανέβηκα στον κατάλευκο Παρνασσό.. Γενικά δεν συνηθίζω να πηγαίνω εκεί, αν και είναι κοντά στην Αθήνα, επειδή πάντα γίνεται πανικός και πρέπει να περιμένεις πολύ ώρα στους αναβατήρες.. Όμως Πρωτοχρονιά είναι πάντα άδειο το βουνό..Λίγοι και καλοί τρελαμένοι που περιμένουν πως και πως να χιονίσει.. (Η τρέλα πάει στα βουνά που λένε - ε, και εγώ μαζί της!)

H μέρα ξεκίνησε με ένα καλό πρωινό και ένα γρήγορο καφεδάκι, διότι οι πιστούλες φώναζαν να τις κατέβω..Μετά από ένα σχεδόν χρόνο αναμονή, απλά ανυπομονείς..
Η διαδρομή προς το χιονοδρομικό χιονισμένη, αλλά ηλιόλουστη!

Ανάβαση στο χιονοδρομικό στις 9π.μ.

Μετά την πρώτη χαλαρή βόλτα, πήρα φόρα, το σκι είναι σαν το ποδήλατο, ποτέ δεν ξεχνάς ότι έχεις μάθει.. Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω τις εικόνες, τις χιονισμένες κορυφές, την καταπληκτική ημέρα.. Και επειδή μία εικόνα, ίσον χίλες λέξεις...Enjoy...

Στον τετραπλό αναβατήρα "Ηρακλή" περίπου
στη 1μ.μ. όπου έχει λίγο κόσμο, αλλά είναι
ελάχιστος σε σχέση με Κ.Σ.

Στην κορυφή του "Ηρακλή" έτοιμη για κατάβαση

Ένα μικρό μπαράκι, άνοιξε φέτος στη μέση της
πίστας, όπου μπορείς να κάνεις pit stop για
καφεδάκι και ζεστή σοκολατίτσα!

Χωρίς σχόλια!

Περιφερειακή διαδρομή από τα Κελάρια
στη Φτερόλακα!

Συνδετικό lift από Κελάρια σε Φτερόλακα

Πάνω στον αναβατήρα, στο κάτω μέρος
διακρίνεται η πίστα 7 της Φτερόλακας

Χιονισμένη πίστα μέσα στα έλατα!

Απογευματινό τοπίο, με τα σύννεφα
να κάνουν παιχνίδια με το φως

Τελευταία κατάβαση της ημέρας, στις 5μ.μ.

Φεύγοντας από το χιονοδρομικό..Εκπληκτικό
τοπίο, το οποίο δεν αποτυπώθηκε όπως του έπρεπε
διότι οι φωτό είναι από το κινητό...

Ειλικρινά δεν έχω περάσει πιο όμορφη Πρωτοχρονιά! Πιο γεμάτη από εικόνες και συναισθήματα!Και χαμόγελα - ροζ χαμόγελα! Το βουνό ήταν πιο όμορφο και πιο άδειο από ποτέ..
Και φυσικά να μην παραλείψω και τα highlights!
- Πεντάχρονα πιτσιρίκια να με προσπερνάνε από δίπλα και να τρώω τη σκόνη τους! Σε αυτό το σημείο σκέφτηκα, να τα παρατήσω και να πάω να πλύνω κανά πιάτο!! Οκ, μια χαρά κατεβαίνω τα πιστόνια, δεν έχω παράπονο, αλλά υπάρχουν κάτι μικροσκοπικά πρωταθλητάκια που είναι όλα τα λεφτά! Πραγματικά τα χαίρομαι αυτά τα παιδιά.. Πολλά μπράβο στους γονείς τους!

- Η ζεστή σοκολατίτσα που ήπια στο μικρό μπαράκι που άνοιξε φέτος πάνω στην πίστα! Καθισμένη στο χιόνι και αγναντεύοντας το απίθανο λευκό τοπίο!

- Απίστευτο σκηνικό το οποίο διαδραματίστηκε στην είσοδο του χιονοδρομικού.. Η ώρα είναι 6 το απόγευμα και έχω κατέβει με τα σκι μου από τις πίστες στα παρκινκγ για να φύγουμε. Περιμένω το φίλο μου να φέρει το αυτοκίνητο που ήταν λίγο πιο μακριά παρκαρισμένο, διότι με είχαν χτυπήσει ολίγον οι μπότες (τι να κάνουν και αυτές λύσσαξα όλη μέρα στις καταβάσεις, κάπως έπρεπε να διαμαρτυρηθούν!).. Ξαφνικά βλέπω ένα ζευγάρι γύρω στα 30 να βγαίνει από το χιονοδρομικό... Ο τύπος με κουστούμι και σκαρπίνια και η τύπισσα με φούστα μίνι και γόβα στιλέτο!! (ω, ναι μέσα στα χιόνια) Είναι πιασμένοι αγκαζέ και καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια.. Η κυριούλα, χαροπαλεύει, κάθε βήμα και γλίστρα, ο κυριούλης προσπαθεί να την συγκρατήσει, ο κόσμος γελάει και το προσωπικό του χιονοδρομικού έχει βγει έξω να απολαύσει το θέαμα! Τελικά λίγο πριν φτάσουν στο αυτοκίνητο τους έφαγαν μία καλή τούμπα! Θεαματικότατη! Που πάτε ρε Καραμήτροι στα χιόνια με αμφίεση μπουζουκίων?? Έλεος!!

- Το γεύμα που επακολούθησε στο Λιβάδι σε ένα τέλειο εστιατόριο, όλο ξύλο και γυαλί, με εκπληκτικά πιάτα και φοβερά γλυκά (Από τα καλύτερα cheesecake ever!!) Έφαγα μέχρι σκασμού, ήπια και τα ρακομελάκια μου και ήρθα στα ίσια μου!!

Μπιφτεκάκι και φιλετούνι με μανιτάρια
(η σαλάτα και τα ορεκτικά έχουν ήδη καταβροχθιστεί)

Ελπίζω αυτή η χρονιά να είναι τόοοοοσο χαρούμενη και ροζ όσο ήταν η Πρωτοχρονιά! Καλή μας χρονιά λοιπόν και καλή αρχή χιονοδρομικής περιόδου για μας τους τρελούς σκιερ.. Οι μέχρι τώρα προβλέψεις πάντως δείχνουν ότι θα είναι μία χιονισμένη χρονιά! Τρελαίνομαιιιιιιιιιιιι!!!!!! (Ήδη ετοιμάζω τον εξοπλισμό για την επόμενη εξόρμιση!)